Dzień: 2025-10-23

Czy Vitalik właśnie wybrał stronę? Wewnątrz testu lojalności warstwy 2 Ethereum

W tym tygodniu ekosystem Ethereum został wstrząśnięty transferem 654 milionów dolarów ETH przez Fundację Ethereum. Wywołało to intensywną kontrolę wynagrodzeń deweloperów, przejrzystości i przywództwa, czego kulminacją była publiczna rezygnacja głównego dewelopera Pétera Szilágyiego i ponowna krytyka praktyk zarządzania.

Jednocześnie aktualizacja AggLayer firmy Polygon napotkała opóźnienia w uruchomieniu i niestabilność sieci, intensyfikując debatę na temat wyrównania warstwy 2, fragmentacji i wsparcia Fundacji dla zewnętrznych L2.

Wydarzenia te, wraz ze zmiennością migracji tokenów POL, trwającymi zmaganiami o zrównoważenie centralizacji sieci głównej z suwerennością L2 oraz reakcją na wcześniejszą restrukturyzację wykonawczą Fundacji, dodały nowej pilności sporom o przyszły kierunek Ethereum i zrównoważony rozwój jego skalującego się ekosystemu.

Rodzinna waśń Ethereum

Architektura skalowania Ethereum przeszła transformację z technicznego paska bocznego do ekonomii politycznej, gdy Vitalik Buterin pochwalił Coinbase’s Base za “robienie rzeczy we właściwy sposób”, kilka tygodni po tym, jak założyciel Polygon Sandeep Nailwal objął stanowisko CEO w Polygon Foundation, wydając ostrzeżenia o “egzystencjalnym” kierunku warstwy 2 (L2) Ethereum.

Pytanie wyłaniające się z konkurencyjnych wizji dotyczy tego, czy Ethereum ustandaryzuje sposób, w jaki L2 zarabiają i rozliczają wartość, czy też będzie obserwować fragmentację płynności w równoległych systemach, które kierują się wokół, a nie przez sieć główną.

Napięcie skrystalizowało się w trzech wydarzeniach w połowie 2025 roku. Nailwal objął przywództwo nad Polygon Foundation 11 czerwca w ramach resetu strategii, pozycjonując sieć jako bardziej niezależną od ortodoksyjnej ortodoksji Ethereum skoncentrowanej na rollupach.

Polygon dostarczył AggLayer v0.3 23 czerwca, zwiększając interoperacyjność niezależną od łańcucha z Polygon PoS, który miał zostać podłączony do końca trzeciego kwartału, ale nie nastąpiło to w czasie prasowym.

Publiczne poparcie Buterina dla Base we wrześniu ponownie wywołało debaty na temat tego, czy przywództwo Ethereum faworyzuje określone L2, wzmacniając wcześniejsze tarcia, gdy Nailwal zakwestionował niskie uznanie ze strony deweloperów rdzenia Ethereum i ostrzegł, że nastroje anty-L2 mogą złamać tkankę społeczną ekosystemu.

Dane z L2BEAT pokazują polecenie Arbitrum i Base największe udziały wartości zabezpieczone na warstwach 2 Ethereum, z OP Mainnet i Linea w tyle.

Polygon zkEVM pozostaje znacznie mniejszy niż jego łańcuch Proof-of-Stake, zarówno pod względem całkowitej zablokowanej wartości, jak i aktywności transakcyjnej.

Pulpity zysków sekwencera Dune ujawniają, że Base i Arbitrum generują większość zysków netto sekwencerów po odjęciu kosztów danych warstwy 1, przy czym Base konsekwentnie plasuje się jako główny generator zysków do późnego lata 2025 roku.

Komentarz Buterina do mapy drogowej na 2025 r. koncentruje się na uproszczeniu, odporności sieci głównej, w tym poprawie prywatności, oraz doświadczeniu użytkownika warstwy 2, które w większym stopniu opiera się na gwarancjach bezpieczeństwa warstwy 1.

Wytyczne te określają, co kierownictwo Ethereum uważa za “dobre obywatelstwo L2”: kanoniczne dowody oszustwa lub ważności, poleganie na Ethereum w zakresie dostępności danych oraz dostosowanie do pojawiających się standardów dla lekkich klientów i współdzielonego sekwencjonowania.

AggLayer firmy Polygon dąży do współdzielonej płynności niezależnej od łańcucha, pozycjonując sieć w sąsiedztwie, a nie wewnątrz ortodoksyjnego rollupu Ethereum.

Jego łańcuch Proof-of-Stake migruje w kierunku integracji zkEVM validium, która wykorzystuje alternatywne warstwy dostępności danych.

Trzy ścieżki pozyskiwania opłat i struktura rynku

Najbliższe sześć do dwunastu miesięcy sprawdzi, czy Ethereum może ustandaryzować przepływy wartości w konkurencyjnych architekturach warstwy drugiej.

W scenariuszu miękkiego dostosowania z prawdopodobieństwem od 50% do 60%, sieć główna Ethereum przechwytuje od 25% do 40% przychodów brutto z opłat warstwy 2, ponieważ ulepszenia w kompresji blobów i dostępności danych stabilizują koszty.

Base i Arbitrum zachowują od 60% do 70% zysków netto warstwy 2, a proliferacja OP Stack utrzymuje przewagę dystrybucyjną Base dzięki infrastrukturze Coinbase.

AggLayer firmy Polygon łączy swój ekosystem Proof-of-Stake i łańcuchy CDK, aby napędzać wzrost płynności międzyłańcuchowej. Mimo to, natywne dla Ethereum przepływy transakcji priorytetowo traktują klastry OP Stack ze względu na kanoniczne gwarancje rozliczeń.

Wydajność tokenów POL w tym scenariuszu zależy raczej od szerokości ekosystemu niż od poświadczeń ortodoksji rollupów.

Scenariusz fragmentacji z prawdopodobieństwem od 20% do 25% pokazuje, że przychody z dostępności danych w sieci głównej Ethereum osiągają gorsze wyniki, ponieważ aktywność przenosi się na warstwy DA inne niż Ethereum, w tym validium i alternatywne usługi dostępności.

Warstwa 1 przechwytuje tylko od 15% do 25% opłat brutto warstwy 2, ponieważ konkurencyjne centra płynności, takie jak AggLayer, OP Superchain i specyficzne dla aplikacji ZK, dzielą użytkowników na niekompatybilne standardy.

Wygładzanie maksymalnej wartości możliwej do uzyskania (MEV) w warstwach 2 opóźnia wdrożenie techniczne, pogarszając wrażenia użytkowników podczas operacji cross-rollup.

Polygon zyskuje na znaczeniu dzięki routingowi niezależnemu od łańcucha w tym scenariuszu, ponieważ migracja Proof-of-Stake do AggLayer ustanawia równoległe centrum płynności, które jest częściowo oddzielone od mechanizmów konsensusu społecznego Ethereum.

Ponowna konwergencja w ramach norm Ethereum-first niesie ze sobą prawdopodobieństwo od 20% do 25%, napędzane silniejszym minimalizmem warstwy 2 poprzez wykorzystanie lekkich klientów, dowodów błędów i ważności oraz współdzielonego sekwencjonowania lub separacji proponenta i konstruktora, która rozciąga się również na rollupy.

Mainnet przechwytuje od 35% do 50% opłat brutto warstwy 2 w miarę zaostrzania standardów infrastruktury. Base i Arbitrum konsolidują się ponad 70% udziału w zyskach warstwy 2Standaryzacja OP Stack i mostkowanie cross-rollup zmniejszają tarcia dla użytkowników przenoszących zasoby między łańcuchami.

Polygon zaostrza dostosowanie Ethereum poprzez dowody ZK i ścieżki dostępności danych Ethereum dla flagowych łańcuchów, jednocześnie pozycjonując AggLayer jako wyróżnik doświadczenia użytkownika, a nie grę suwerenności, która konkuruje z rozliczeniami w sieci głównej.

Przechwytywanie wartości i dynamika dystrybucji

Inwestorzy Ethereum stoją w obliczu kwestii przechwytywania przychodów związanej bezpośrednio z wyborem architektury warstwy 2.

Większa zależność od dostępności danych Ethereum (DA) i kanonicznych systemów dowodowych zwiększa przechwytywanie opłat w sieci głównej, a trendy wykorzystania blobów w stosunku do postępów w kompresji warstwy 2 określają, czy ekonomia płatnych dróg Ethereum rozwija się, czy eroduje.

Rynki MEV typu cross-rollup pozostają w fazie początkowej, ale jeśli normy separacji proponentów i konstruktorów dostosowane do Ethereum rozszerzą się na sekwencery warstwy 2, możliwa do wydobycia wartość powróci do walidatorów Ethereum. Alternatywne scenariusze, w których MEV koncentruje się w silosach warstwy 2, zmniejszają grawitację ekonomiczną sieci głównej.

Tokeny warstwy 2, w tym ARB, OP i POL, czerpią swoje narracje z rentowności sekwencera netto, tworząc wrażliwość na miesięczne tabele liderów zysków, które pokazują Base, działając bez natywnego tokena, ustanawiając standardy doświadczenia użytkownika, które wywierają presję na tokenizowane rollupy, aby uzasadnić ich wartość poprzez podział przychodów, dotacje lub uprawnienia zarządcze.

Przypadek inwestycyjny Polygon poprawia się, jeśli AggLayer napędza kompozycyjność, która przekształca się w zachowaną płynność, a nie przejściowy wolumen mostu, niezależnie od rankingu jako największego czystego rollupu według ortodoksyjnych definicji.

Monitorowanie kamieni milowych połączeń AggLayer i postępów migracji Proof-of-Stake zapewnia wiodące wskaźniki dla tego scenariusza.

Twórcy optymalizujący pod kątem dystrybucji konfrontują pragmatyczne obliczenia, w których stos OP i infrastruktura bazowa wygrywają krótkoterminowe pozyskiwanie użytkowników dzięki usprawnionym rampom i routingowi płynności L2 do L2.

Zespoły nadające priorytet doświadczeniu użytkownika i operacyjności międzyłańcuchowej mogą przewyższać te, które koncentrują się na doktrynalnych debatach na temat dostosowania, zwłaszcza że doświadczenia użytkowników wielu łańcuchów pozostają wyzwaniem, a efekty sieciowe faworyzują największe węzły dystrybucyjne.

Centralizacja i interoperacyjność jako siły strukturalne

Coinbase’s Base, otrzymując publiczne pochwały od Buterina, zaostrza debaty na temat wpływów korporacyjnych w porównaniu z tkanką społeczną Ethereum, zwłaszcza że globalne ramy regulacyjne, w tym wytyczne MiCA i FATF, faworyzują przyjazne dla KYC L2 z jasnymi podmiotami operacyjnymi.

Agnostyczna wizja łańcucha AggLayer firmy Polygon konkuruje z centrami OP Superchain i ZK rollup w wyścigu zbrojeń interoperacyjności analogicznym do konkurencji platform mobilnych, w którym murowane ogrody są przeciwstawiane otwartym siatkom płynności.

Sieć główna Ethereum jest pozycjonowana jako infrastruktura podstawowa, a nie wyłączna warstwa rozliczeniowa.

Grawitacja użytkowników koncentruje się na sieciach, które rozwiązują problemy związane z wieloma łańcuchami, a Vitalik i badacze rdzenia Ethereum naciskają na uproszczone, zabezpieczone w warstwie 1 doświadczenie użytkownika L2.

Jeśli standardy doświadczenia użytkownika ujednolicą się wokół wspólnych implementacji lekkiego klienta i weryfikacji dowodu, efekty sieciowe zwiększą korzyści dla największych centrów dystrybucji, w tym Base i Arbitrum.

Alternatywna ścieżka Polygon zależy od tego, czy AggLayer ustanowi wystarczającą płynność międzyłańcuchową, umożliwiając programistom i użytkownikom wybór kompozycyjności zamiast kanonicznego rozliczenia Ethereum.

Wynik określa, czy Ethereum działa jako znormalizowana warstwa rozliczeniowa przechwytująca przewidywalne opłaty z wyrównanych rollupów, czy też jako jedna z opcji wśród konkurencyjnych architektur, w których płynność i użytkownicy dystrybuują się w sieciach o różnym stopniu zależności od sieci głównej.

Koncentracja zysków sekwencerów, wskaźniki wykorzystania blobów i wskaźniki adopcji AggLayer do połowy 2026 r. wyjaśnią, którą ścieżką podąża ekosystem i czy lojalność wobec Ethereum stanie się mierzalnym parametrem ekonomicznym, a nie założeniem warstwy społecznej.

Wspomniane w tym artykule